Samen zorgen voor een zorgzame samenleving

admin
admin

[eerder verschenen als blog op Skipr.nl]

“Springt u deze zomer bij in de zorg? Ervaring niet vereist”, kopte een artikel in de Volkskrant op 17 juli jongstleden. Deze aanpak – ook wel informele zorg genoemd –  zal eerder regel dan uitzondering worden.

Wat betekent dat voor ons als individuele burgers en als samenleving in het geheel? Welke waarden wegen we mee bij de besluiten die we (gaan) nemen? Hoe zorgen we voor een zorgzame omgeving? Een viertal denkrichtingen.

Meer samenhang

‘De’ zorg is een fascinerend systeem van organisaties die allen ‘een rol’ te spelen hebben. Een robuust bouwwerk van bestuurders die elkaar goed kennen. Die allen vanuit ‘hun rol’ gaan voor de beste zorg voor hun patiënt/cliënt/burger. Maar in de praktijk levert dit versnipperde eilandjes van zorgverleners op. Het interview met straatarts Michelle van Tongerloo geeft een inkijkje in de uitwerking van deze versnippering op de mensen die erbij geholpen zouden moeten zijn.

Integraal is nu het toverwoord, oftewel: samenhang. Er zijn momenteel verhitte onderhandelingen en lobbies gaande rondom het Integraal Zorgakkoord (IZA). Die onderhandelingen komen vroeg of laat van de bestuurlijke tafel naar de keukentafel. Zoals Danka Stuijver in een column aangeeft: heb het met familie nu over wie en hoe we straks voor opa en oma zorgen, je kunt er niet meer vanuit gaan dat er een plek zal zijn in een verpleeghuis.

Meer zelf doen

Wij zijn twee betrokken burgers van bijna veertig, moeder/vader van jonge kinderen, partner van onze geliefden, maar ook nog kind van onze ouders. Zij leven gelukkig nog fantastisch zelfstandig, maar zullen ooit (meer) zorg nodig hebben.

In Nederland zorgen vele zorgprofessionals iedere dag opnieuw met liefde, aandacht en kennis voor kwetsbare mensen. En dat is een groot goed. Maar er komt een moment dat we voor deze zorg niet langer naar professionals kunnen uitreiken. Die zijn straks niet met genoeg om de maatschappelijke vergrijzing het hoofd te bieden.

Dus moeten we meer zelf doen. Meer liefde en aandacht geven aan kwetsbare mensen in onze omgeving. Het lijkt simpel, maar is niet vanzelfsprekend. Want rondom zorg zit het behoorlijk ingebakken dat anderen (lees: zorgprofessionals) het voor ons oplossen. Dat gaat dus niet meer op. Vraag hierbij is dus, wanneer en hoe stappen u en ik zelf in?

Meer waarden meewegen

Als samenleving is er ook werk aan de winkel. We kunnen niet door blijven gaan op de doodlopende weg naar méér winst en méér ‘ik’. Niet benadrukken wat ons (onder)scheidt, maar op zoek naar wat ons bindt. Gedeelde waarden benoemen en waarderen. En ook de verschillen tussen culturen, mensen en handelen waarderen. En daarbij moet de blik breder dan financiële waarde en (veel) verder dan de korte termijn.

Simon Sinek schrijft in zijn boek ‘The Infinite Game’ over eindig-denken en oneindig-denken.  Eindig-denken gaat over concrete doelen en duidelijke stappen, over winnen of verliezen van tegenstanders. Zoals een potje schaken of tennis. Op een gegeven moment is de winnaar bekend.

Oneindig-denken gaat over continu leren en doorontwikkelen, gestimuleerd door rivalen, gedragen door een ‘Just Cause’, te vertalen als Waardig Doel. Een waardig doel is:

  • Voor iets – bevestigend en optimistisch
  • Inclusief – open voor een ieder om mee te doen
  • Service georiënteerd – voor het welzijn van anderen
  • Weerbaar – kan politieke, technologische en culturele veranderingen doorstaan
  • Idealistisch – groot, ambitieus en uiteindelijk onbereikbaar

Wij doen hier onze eerste poging voor ons eigen Waardig Doel:

Wij gaan voor een samenleving waarin iedereen zich geliefd en waardig voelt. Waarbij je jezelf kan zijn en met jezelf iets voor anderen kunt betekenen. Allemaal een klein beetje geven, is op grote schaal vormgeven aan een gezondere economie, waarbij eerlijk geven en nemen voorop staat en bestaanszekerheid mensen de kans biedt zich naar eigen wens te ontplooien.

Meer vertrouwen

De uitdagingen zijn groot én we kunnen dit aan. Vanuit vertrouwen in elkaar meer zelf doen rondom zorg en welzijn. Meer compassie, liefde en aandacht voor elkaar tonen. Meer waarden meewegen in onze beslissingen. Meer vertrouwen hebben in de goede intenties van de ander.

‘De omgeving van de mens is de medemens‘ schreef de Rotterdamse dichter Jules Deelder. Laten wij als medemens de omgeving van elkaar iedere dag wat mooier maken. Probeert u het vandaag ook weer?

Diedel van Rooij, moeder, organisatie adviseur, coach, gezondheidswetenschapper,

Egge van der Poel, vader, fysicus, filosoof en datawetenschapper.

Deel deze blog

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin
Share on whatsapp

Meer blogs

Biljartballen of dobbelstenen: een strategische keuze

Wanneer we een rode biljartbal op een witte stoten zien we telkens dat de witte in beweging komt. Voor verreweg de meeste mensen is dit een duidelijk geval van oorzaak en gevolg: de witte bal beweegt doordat de rode bal hem raakt. Filosoof David Hume was hier nog sceptisch over. Volgens Hume konden wij vanuit deze observatie hoogstens concluderen dat er een associatie tussen beide gebeurtenissen is. Correlatie en geen causaliteit dus.

Lees verder >

Wie van de 3 met AI?

Komt een data scientist bij de dokter. “Wat kom je doen?” Vraagt de dokter. “Jou beter maken.” Antwoordt de data scientist. Einde gesprek. Zo moet het dus niet. Maar hoe dan wel? Enkele openhartige reflecties van een data scientist in de zorg.

Lees verder >

Biljartballen of dobbelstenen: een strategische keuze

Wanneer we een rode biljartbal op een witte stoten zien we telkens dat de witte in beweging komt. Voor verreweg de meeste mensen is dit een duidelijk geval van oorzaak en gevolg: de witte bal beweegt doordat de rode bal hem raakt. Filosoof David Hume was hier nog sceptisch over. Volgens Hume konden wij vanuit deze observatie hoogstens concluderen dat er een associatie tussen beide gebeurtenissen is. Correlatie en geen causaliteit dus.

Lees verder >

Wie van de 3 met AI?

Komt een data scientist bij de dokter. “Wat kom je doen?” Vraagt de dokter. “Jou beter maken.” Antwoordt de data scientist. Einde gesprek. Zo moet het dus niet. Maar hoe dan wel? Enkele openhartige reflecties van een data scientist in de zorg.

Lees verder >
Biljartballen of dobbelstenen: een strategische keuze

Wanneer we een rode biljartbal op een witte stoten zien we telkens dat de witte in beweging komt. Voor verreweg de meeste mensen is dit een duidelijk geval van oorzaak en gevolg: de witte bal beweegt doordat de rode bal hem raakt. Filosoof David Hume was hier nog sceptisch over. Volgens Hume konden wij vanuit deze observatie hoogstens concluderen dat er een associatie tussen beide gebeurtenissen is. Correlatie en geen causaliteit dus.

Lees verder >
Wie van de 3 met AI?

Komt een data scientist bij de dokter. “Wat kom je doen?” Vraagt de dokter. “Jou beter maken.” Antwoordt de data scientist. Einde gesprek. Zo moet het dus niet. Maar hoe dan wel? Enkele openhartige reflecties van een data scientist in de zorg.

Lees verder >

Inhoud

Deel deze blog

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin
Share on whatsapp